Voordat papier werd uitgevonden, werd 'bruin papier' eigenlijk gemaakt van kalfsleer. Op dit moment wordt dit "bruine papier" alleen gebruikt om drums te maken. Huidig ​​​​kraftpapier wordt chemisch gemaakt van de houtvezels van coniferen, vervolgens in een klopper gedaan om te kloppen, lijm en kleurstof toe te voegen, en tenslotte papier in een papiermachine. Vroeger noemden we het perkament omdat het geelbruin van kleur was en omdat het zo taai was dat het op koeienhuid leek.

De productiemethode van kraftpapier verschilt niet van die van gewoon papier, maar de houtvezel die wordt gebruikt voor het maken van kraftpapier is langer en bij het koken van hout wordt het hout behandeld met bijtende soda of alkalisulfide en andere chemische substanties. De chemische werking is mild en de aantasting van de oorspronkelijke sterkte van de houtvezel is gering. Dit pulppapier is stevig aan de vezels gebonden en breekt niet gemakkelijk, dus knutselpapier is sterker dan gewoon papier. Omdat kraftpapier sterk is en niet gemakkelijk water opneemt, wordt het vaak gebruikt als inpakpapier.

In het productieproces is er niet veel verschil tussen kraftpapier en gewoon papier. Het belangrijkste is dat het naaldhout als grondstof gebruikt. De vezels zijn langer dan andere plantenvezels en de moleculen binden steviger aan elkaar.

Om de sterkte van kraftpapier tijdens de productie te behouden, moeten tijdens het verpulveren en bleken zware behandelingsomstandigheden worden vermeden om beschadiging van de vezels te voorkomen. Hierdoor zien we bruin papier, geen wit. Bovendien zal het ambachtelijke papier in het productieproces ook lijm toevoegen om de sterkte te vergroten. Dit alles maakt kraftpapier sterker dan gewoon papier.